Dear Taleb Amoli

ز غارت چمن‌ت بر بهار منت‌هاست 

كه گل به‌دست تو از شاخ تازه تر ماند

طالب آملی ِ جان

در حاشیه یادهایت

زمین روشنی تو را حدس می زد
تو بودی هوا روشنی پخش می کرد
و من
هر گلی را که می دیدم از
دستهای تو آغاز می شد
و
آبی که از بیشه دور می آمد آرام
بوی تو را داشت
من از ابتدای تو فهمیده بودم
که یک روز خورشید را خواهی آورد

Wearing the Inside out

I 'm holding out

For the day

When all the clouds

Have blown away

امیدهای بزرگ

سبزه ، سبزتر بود
نور ، نورانی تر بود
و مَزه شیرین تر
شب های شگفتی
دوستان دورمان بودند
چه بامدادان درخشانی
آب ، جاریست
رود ، بی پایان